vrijdag 15 augustus 2014

Hassan en Schippers: de gouden races

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik op dit platform wat gepubliceerd heb, maar daar is een goede reden voor. Ik was namelijk simpelweg ontzettend druk. Allereerst ben ik van baan gewisseld: ik heb TAT Zetwerk vaarwel gezegd en ben inmiddels begonnen aan het Onderwijs­trainee­ship, waarbij ik als docent Frans aan de slag ga én zelf twee dagen in de week (weer) ga studeren. Daarnaast heb ik tussen het afsluiten van de ene en het opstarten van de andere baan een weekje in Italië doorgebracht, de Tour de France verder gevolgd, een super vette nieuwe zonnebril gekocht (één zoals Peter Sagan ook heeft!), etcetera, etcetera.

Ook deze week ben ik goed onder de pannen: het Onderwijstraineeship is losgebarsten, en ik ben kilo’s powerpointpresentaties aan het voorbereiden voor de lessen die ik volgende week ga geven. Daarbij is het EK atletiek bezig, en vanavond was het, zoals de verslaggever opmerkte, ‘het heerlijk avondje voor Nederland’.

Want wat een races zijn er gelopen! Twee gouden medailles voor Nederland, dankzij Sifan Hassan en Dafne Schippers. Laat ik voorop stellen: een loopnummer kan ik ook waarderen als er geen Nederlanders aan mee doen. Met name de 800 meter, dat volgens mij één langgerekte sprint is — met de mentale verschrikking dat je na één ronde op topsnelheid nóg een ronde moet — en de 1500 meter vind ik fantastisch om te zien. Vanavond was de 1500 meter van de vrouwen dubbel feest om te zien, dankzij de Nederlandse inbreng: ons 21-jarig supertalent Sifan Hassan begon als één van de favorieten aan de race.

Hassan begint op een vrij rustig tempo, en loopt zo’n ¾ van de eerste ronde achteraan in de groep. Op het laatste rechte gedeelte van deze ronde echter geeft ze gas, en snelt met speels gemak langs de andere atleten. Met het ingaan van de tweede ronde pakt ze de koppositie. Maar niet voor lang, want haar Zweedse concurrent Aregawi haalt haar vrijwel direct in. Er ontvouwt zich nu een mega spannende tweestrijd tussen de twee atleten, waarbij de Zweedse lange tijd vooraan loopt. Maar Hassan laat haar niet gaan, klampt aan, volgt het hoge tempo met haar wat wijduit zwaaiende armen en grote passen. Zal ze nog langszij kunnen komen? Ja! In de laatste bocht, buitenbocht erlangs. Ik ben geen groot atletiekkenner, maar ik kan me zo voorstellen dat je een flinke psychologische klap uitdeelt door in de buitenbocht in te halen — hoe klein het feitelijke verschil in de uiteindelijk afgelegde afstand ook mag zijn. Na deze inhaalslag zet Hassan door, vliegt de laatste honderd meter de baan over, pakt steeds meer marge op Aregawi en komt uiteindelijk met ruim twee meter voorsprong de finish over. Een ongelooflijk knappe prestatie. Hassan maakt de hooggespannen verwachtingen waar en wint goud voor Nederland!

Later op deze avond liepen de vrouwen de 200 meter, waarbij de Nederlandse inbreng zelfs tweeledig was: allereerst in de persoon van topfavoriete Dafne Schippers (die al eerder dit EK goud op de 100 meter won), en ten tweede was daar enigszins verrassend Jamile Samuel. Alle ogen waren uiteraard gericht op Schippers. En al vóór de start, bij het voorstellen van de lopers, was duidelijk dat ze blaakte van zelfvertrouwen. Ze zwaait kort in de camera, de adrenaline lijk je door het scherm heen te kunnen voelen. Ze geniet zichtbaar van het gejoel van het publiek. In de vorm van haar leven, en met al een gouden medaille op zak, zet Schippers zich in de startblokken. Geconcentreerd, met een missie. Direct na de start schiet ze met ongelooflijke snelheid weg. De techniek van de Utrechtse is al vaker bejubeld, en ook bij deze race zal dat niet anders zijn. Want wát een mooie loopstijl! Schouders laag, hoofd ontspannen, armen niet te wild zwaaiend maar pompend op het ritme van haar passen. En, vooral ook: wát een snelheid. Haar passen zijn zó soepel, zó efficiënt en zó krachtig, het is echt een genot om te zien. Ze komt als eerste de bocht uit en stormt door richting finish. Met een straatlengte voorsprong op de andere atleten pakt ze het goud. Oppermachtig!

Uiteindelijk wint Schippers zelfs in 22,04, een nieuw Nederlands record. Zichtbaar geëmotioneerd hoort ze het volkslied aan bij de huldiging. Dit had ze in haar hoofd, twee keer goud. Wat een fantastische sporter en een geweldig kampioen!


De gouden races van Hassan en Schippers

Een geëmotioneerde Schippers bij de huldiging

Geen opmerkingen:

Een reactie posten